saostar

Banner โฆษณา

ขอบคุณผู้ใหญ่ใจดี มอบเครื่องครัวให้นักเรียนยากจนบ้านหุบบอน

คลังปิโตเลียมภาคตะวันออก ร่วมกับสมาคมสื่อมวลชนศรีราชามอบเครื่องครัว พร้อมทุนการศึกษาให้นักเรียนเรียนดี แต่ขาดทุนทรัพย์ในการเรียน ฐานะทางบ้านยากจน เพื่อให้เป็นกำลังใจในการศึกษาเล่าเรียน เป็นอนาคตที่ดีของชาติ

 วันนี้ (21 ส.ค.)นายชัยยศ หงส์ขจร ผู้จัดการฝ่ายคลังปิโตรเลียมภาคตะวันออก พร้อมด้วยนายไพบูลย์ เสริมศาสตร์ นายกสมาคมผู้สื่อข่าวศรีราชา ร่วมจัดกิจกรรม "สานฝันให้น้อง" โดยมอบอุปกรณ์ทำครัว ให้กับ เด็กหญิงเบญจวรรณ ศรีประจันทร  เด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านหุบบอน ซึ่งเป็นเด็กเรียนดี แต่ยากจน  ฝันอยากได้อุปกรณ์ทำครัวที่ปลอดภัยให้กับยาย ภายในบ้านที่เล็กและคับแคบ โดยได้ทำหนังสือผ่านมาทางนายกสมาคมสื่อมวลชน เพื่อขอความช่วยเหลือ ทางสมาคมฯได้ประสานไปทาง คลังก๊าซปิโตรเลียมภาคตะวันออก บริษัท ปตท. จำกัด (มหาชน) และได้รับการสนับสนุนตามที่ทางสมาคมฯได้ร้องขอ จึงได้จัดให้มีพิธีมอบ ณ คลังก๊าซ ปตท.เขาบ่อยา โดยมี นางเสาวรินทร์ มงคลทรัพย์ คุณครู รร.วัดหุบบอนพานักเรียนมารับมอบ

 เด็กหญิงเบญจวรรณ  ศรีประจันทร  เด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านหุบบอน เล่าว่า ตนเอง อาศัยอยู่กับปู่และย่า และอาผู้หญิง พี่สาว และลูกของอาผู้หญิง อีกสองคน รวมสมาชิกภายในบ้านทั้งสิ้น 7 คน พ่อและแม่ของ แยกทางกันอยู่ โดยทิ้งให้ตนเอง และพี่สาว อยู่กับย่า มาตั้งแต่เกิดและผูกพันกับย่ามาก และไม่เคยเจอแม่เลย

สำหรับพี่น้องที่อยู่บ้านเดี่ยวกัน ที่กำลังเรียนหนังสือทั้งหมด 4 คน โดยมีปู่และย่าเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องของอาหารการกินและค่าขนม ปู่มีาชีพเป็น รปภ.บริษัทแห่งหนึ่ง  ส่วนย่ามีอาชีพเก็บผักตามป่า และงมหอยตามขอบอ่างเก็บน้ำมาขายในตลาดนัดในหมู่บ้าน  ซึ่งผักเป็นผักพื้นบ้านสามารรถเก็บขายได้อาทิตย์ ละ2 วัน และมีรายได้จากการขายผักวันละ 400 บาท โดนตนเองก็ไปช่วยย่าขายผักหลังจากเลิกเรียน
  
ส่วนตนเองในช่วงวันหยุด วันเสาร์ อาทิตย์ และช่วงเปิดภาคเรียน ได้ไป รับจ้าง ป้าต๋อย ซึ่งเป็นแม่ค้าขายกับข้าว ซึ่งหากมีงานวัด ซึ่งจะขายดี ตนเองก็จะได้ค่าตอบแทนมากขึ้น ซึ่งเงินที่ได้มาทั้งหมดได้มอบให้ ส่งให้กับปู่และย่าทั้งหมด เมื่อต้องการใช้อะไรจึงจะมาขอจากปู่และย่า

ตนเองเห็นย่าลำบาก โดยที่บ้านเราไม่อุปกรณ์ทำครัว โดยเฉพาะเตามีเพียงเตาปิกนิกซึ่งมันเล็กและเก่ามากแล้ว  และต้องเติมแก็สบ่อยๆ จึงอยากได้เตาแก็สมาช่วยให้ย่าสบายขึ้นในการประกอบอาหารเลี้ยงสมาชิกภายในครอบครัวจึงได้เขียนจดหมายถึงนายกสมาคมสื่อมวลชนศรีราชาขอความอนุเคราะห์

สำหรับความใฝ่ฝันของหนู  คืออยากเรียนหนังสือให้สูงๆ มีงานทำ อยากเป็นตำรวจหญิง หรืออาชีพอื่นที่สุจริตที่สามารถทำบ้านให้ปู่กับย่า อยากดูแลปู่กับย่าให้ดีที่สุด

ด้านนางเสาวรินทร์ มงคลทรัพย์ คุณครู รร.วัดหุบบอน เล่าว่า เด็กหญิงเบญจวรรณ เป็นเด็กไม่ช่างพูด ยิ้มเก่ง เรียนเก่ง และมีน้ำใจ เนื่องจากบ้านอยู่ติดโรงเรียนคณะครูจึงให้ความเอ็นดู และมาช่วยงานโรงเรียนอย่างสม่ำเสมอ ทางคณะ ครูก็ได้ให้ค่าขนมและของกินกับเบญจวรรณกลับบ้านเสมอ

จากการที่ครูได้พุดคุยกับเบญจวรรณ เขาเป็นเด็กที่ไม่เคยท้อแท้กับชีวิต มองโลกในแง่บวก และมีความตั้งใจสูงในการที่จะเรียนให้ดีที่สุด เป็นเด็กมีเหตุผลดี เข้าใจอะไรได้เร็ว เป็นที่รักใคร่ของคณะครูและเพื่อนๆในห้องเรียน

นางเสาวรินทร์  เล่าอีกว่า จากที่ครูได้ไปเยี่ยมบ้านเบญจวรรณ  พบว่าเป็นที่ดินของวัด และอาศัยแค่ส่วนด้านหลังมีพื้นที่เพียงน้อยนิด โดย ย่าเล่าว่าย่าเคยมีบ้านเป็นของตัวเองแล้วเอาบ้านไปจำนองเพื่อเอาเงินมาลงทุนให้กับลูกชายแต่มันไม่ดีขึ้นย่า จึงรีบหาเงินเพื่อมาไถ่ถอนบ้าน แต่ย่าบอกว่าเจ้าของเงินบอกว่าย่ามาช้าไปสามวัน เขาจึงยึดบ้านของย่าไป  โดยย่าเล่าพร้อมมีน้ำตาไหล จึงมาขอแบ่งที่ดินจากบ้านญาติ โดยสร้างเองใช้สังกะสีเป็นข้างฝาบ้าน นอนเรียงๆกัน การบ้านก็นั่งทำกันบนที่นอน ยามฝนตกหลังคารั่วก็จะมีกาละมัง เรียงชิดติดกัน

โดยจุดที่นั่งคุยกับย่า คือพื้นที่โล่งที่ใช้ทำกิจกรรมของคนในบ้าน คือนั่งคุย  กินข้าวพร้อมกัน  ซึ่งมันคือหน้าห้องน้ำ มองตรงไปก็เห็นคอห่านพอดี เวลาที่จะกินข้าวก็ปิดประตูห้องน้ำ  เมื่อครูถามหากมี ผู้ใหญ่ใจดีเขาจะให้ทุนย่าก้อนหนึ่งเพื่อให้ย่าไปต่อยอดอาชีพของย่า ย่าอยากได้ไหม ย่าเป็นคนซื่อๆ ตอบว่า ย่าทำได้แค่นี้ประมาณนี้เอาเงินเขามาแล้ว ถ้าทำไม่ได้ก็จะกลายเป็นคนไม่ดี ด้วยร่างกายของย่าที่ขาก็ไม่ค่อยดี มีโรคประจำตัว

 แต่สิ่งที่อยากได้ตอนนี้คือเตาแก็ส พร้อม ถังแก็ส เอาไว้ทำกับข้าวให้หลานๆกินไปโรงเรียน ถังแก็สปิกนิกที่มีอยู่ มันเก่า แก็สมันไม่ออกตรงกลางมันออกด้านข้างหมดกว่ากับข้าวจะสุกหลานก็ไปโรงเรียนสาย ดีที่บ้านอยู่ติดโรงเรียน และย่าบอกต้องไปเติมบ่อยมากครั้งละร้อยกว่าบาท ถ้ามีถังใหม่เตาใหม่ย่าจะได้ทำอะไรได้เร็วขึ้นกว่าเดิม และในวันอังคารและวันพฤหัสบดี ถ้าปู่ต้องเข้าเวรยาม เบญจวรรณ จะรีบกลับบ้านไปทำกับข้าวให้ปู่กิน ย่าเป็นห่วงเบญจวรรณกลัวว่าแก็ส จะระเบิดเนื่องจากสภาพมันไม่ดี




ข่าวอื่นๆ ที่น่าสนใจ